(1940-2014) Władze PRL w latach 1953-1977 pozbawiły Wydział Nauk Humanistycznych KUL prawa nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego. Z tego powodu Jan Skarbek przygotował swoją rozprawę doktorską Województwo lubelskie w powstaniu listopadowym 1830-1831 na seminarium prof. Stanisława Herbsta w Warszawie. Obronił ją w 1972 roku na Uniwersytecie Warszawskim. Wyrazem sprzeciwu wobec mechanizmów kariery akademickiej i zdobywania stopni naukowych była rezygnacja dr Jana Skarbka ze złożenia rozprawy habilitacyjnej. Zaprzepaściło to szansę na otrzymanie własnej katedry w Instytucie Historii.
W 1985 roku otrzymał stanowisko starszego wykładowcy w Katedrze Historii Ustroju i Administracji Polski. Był członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, pełnił funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Historycznego. Był związany z Instytutem Geografii Historycznej Kościoła w Polsce, gdzie prowadził badania nad strukturą i organizacją Kościoła łacińskiego w XIX wieku na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej. Dr Jan Skarbek był kierownikiem Kursu Języka i Kultury Polskiej dla Studentów Zagranicznych (1978-1979), angażował się również w pracach w Międzywydziałowym Kursie Edytorskim, gdzie w latach 1970-1979 pełnił funkcję zastępcy kierownika.
Zainteresowania naukowe Jana Skarbka obejmowały głównie historię XIX wieku, wielkie powstania narodowe, zwłaszcza powstanie listopadowe, historię społeczną oraz historię Kościoła katolickiego w okresie zaborów.
Sympozjum rok 1999, nr 1(4) Rok III
Kościół rzymskokatolicki na Białorusi i Litwie w XIX i początkach XX stulecia