Editorial
https://doi.org/10.4467/25443283SYM.19.020.11422
W Orędziu ojca świętego Franciszka na Światowy Dzień Misyjny 2019 roku zostaliśmy wezwani do odkrycia misyjnego znaczenia naszego przylgnięcia do wiary w Jezusa Chrystusa otrzymanej na chrzcie świętym. „Nasza synowska przynależność do Boga nigdy nie jest aktem indywidualnym, ale zawsze kościelnym: z komunii z Bogiem Ojcem i Synem, i Duchem Świętym rodzi się nowe życie razem z wieloma innymi braćmi i siostrami. A to Boże życie nie jest produktem na sprzedaż (...) lecz bogactwem, które trzeba dawać, przekazywać, głosić: takie jest znaczenie misji. Darmo otrzymaliśmy ten dar i darmo się nim dzielimy (por. Mt 10,8), nie wykluczając nikogo. Bóg chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni dzięki poznaniu prawdy i doświadczeniu Jego miłosierdzia, dzięki Kościołowi, który jest powszechnym sakramentem zbawienia”[1].
Temat aktualnego numeru „Sympozjum”: Idźcie i głoście. Misyjny wymiar ewangelizacji zrodził się zarówno z inspiracji papieża Franciszka ogłaszającego Nadzwyczajny Miesiąc Misyjny, jak też z doświadczenia misyjnego Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego założonego przez o. Leona Dehona. Zawarte w nim artykuły w większości zostały przygotowane w związku z odbytym na powyższy temat sympozjum naukowym, zorganizowanym w Krakowie w dniu 7 listopada 2019 roku przez Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów w Stadnikach.
Idea zaangażowania w misje ad gentes jest żywo obecna w Zgromadzeniu Księży Sercanów. Chociaż misje ad gentes nie zostały uznane przez Założyciela za dzieło specjalne Instytutu, jednak już w lutym 1882 roku w liście do Leona XIII działalność misyjną uznał on za jedną z form głoszenia miłości Boga objawionej w Sercu Jezusa Chrystusa. Pisał w nim do papieża: „Czerpiąc z Najświętszego Serca Jezusowego ducha ofiary, będziemy szczęśliwi, mogąc być obecni także na misjach”[2]. Wyprzedzając wskazania II Soboru Watykańskiego, o. Dehon zaangażowanie misyjne sercanów złączył z charakterystycznymi dla charyzmatu Instytutu cechami: dyspozycyjnością i ofiarnością dla Serca Bożego oraz naśladowaniem Jezusowego Ecce venio. W ten sposób zaangażowanie sercańskich misjonarzy stało się odpowiedzią na wezwanie do współpracy w misji zbawczej Jezusa oraz w głoszeniu Ewangelii.
Podejmując zagadnienie zaangażowania misyjnego, pragniemy włączyć się w dyskusję na temat sposobów realizacji współczesnej działalności misyjnej Kościoła. Szczególny wkład mają tutaj instytuty zakonne, które we współpracy z kapłanami, biskupami Kościołów lokalnych, świeckimi oraz wszystkimi ludźmi dobrej woli wspierającymi misje, wnoszą świeży powiew własnych charyzmatów, przyczyniając się do tego, by działalność misyjna była odzwierciedleniem radosnego przekazu Ewangelii i pracą dla integralnego rozwoju człowieka.
Dziękuję serdecznie wszystkim autorom przygotowanych tekstów. Zapraszam również do współpracy z naszym periodykiem naukowym „Sympozjum”. Owoce pracy naukowej są zamieszczone także na jego stronach internetowych: https://sympozjum.scj.pl/ oraz http://www.ejournals.eu/Sympozjum/, do odwiedzin których zapraszam. Naszym drogim czytelnikom życzę przyjemnej i ciekawej lektury.
[1] Franciszek, Orędzie na Światowy Dzień Misyjny 2019 r. Ochrzczeni i posłani: Kościół Chrystusa w misji na świecie, Rzym 2019.
[2] L. Dehon, List do Ojca Świętego Leona XIII z lutego 1882 r. (rkp., Arch. SCJ, B 37, 4). Por. L. Poleszak, Serce Zbawiciela. Kult Najświętszego Serca Jezusowego w Zgromadzeniu Księży Najświętszego Serca Jezusowego (1878-2009), Kraków 2010, s. 315-319.